|
Kwarts
|
 |
| Mineraal |
| Chemische formule |
SiO2 |
| Tweelingen |
Zeer algemeen |
| Kleur |
Kleurloos indien zuiver, verder alle kleuren mogelijk. |
| Streepkleur |
Wit |
| Hardheid |
7 (per definitie) |
| Gemiddelde dichtheid |
2,65 kg/dm3 |
| Glans |
Glasglans |
| Opaciteit |
Doorzichtig tot opaak |
| Breuk |
Schelpvormig |
| Splijting |
Geen |
| Habitus |
Zeszijdig prisma met uiteinden van zeszijdige piramides |
| Kristaloptiek |
| Kristalstelsel |
Trigonaal (α), Hexagonaal (β) |
| Ruimtegroep |
P3121 (α), P6422 (β) |
| Eenheidscel |
a=491,36pm c=540,51(α) |
| Brekingsindices |
1,4585 |
| Dubbele breking |
+ 0,00910 |
| Overige eigenschappen |
| Radioactiviteit |
geen |
| Magnetisme |
geen |
| Bijzondere kenmerken |
Piëzo-elektrisch |
| Lijst van mineralen |
Portaal  |
Aardwetenschappen |
|
Kwarts is een vorm van siliciumdioxide, SiO2. Het vormt meer dan 12% van het volume van de aardkorst. Kwarts is daarmee een van de meest voorkomende mineralen in de aardkorst. Zand en graniet bestaan voor een groot deel uit kwarts
Kwarts is een belangrijk mineraal in stollingsgesteenten, zoals graniet.
Kwarts ontstaat bij het afkoelen van een gesmolten silicaatmassa. Ook het afkoelen van een hete oplossing van orthokiezelzuur kan tot kwarts leiden. Het afkoelen moet traag verlopen. Dan ontstaan (grote) kristallen. Omdat het kristalliseren vrij traag gaat, ontstaat bij snelle afkoeling van gesmolten silica vaak een glas.
De grootste kristallen ontstaan door de invloed van heet water op gesteenten. Hierbij lost SiO2-houdend gesteente op in de vorm van orthokiezelzuur. Bij afkoeling van de oplossing slaat het zuur neer in holtes (geoden) en scheuren.
Kwarts is chemisch vrij inert. Onder atmosferische condities lost het slecht op in water. De oplosbaarheid in water is bij 25 °C tussen de 6 en 11 mg/l. Dit betekent dat bij verwering van kwartshoudende gesteenten kwarts nauwelijks oplost. Hierdoor zijn zand en zandsteen de meest voorkomende vormen van kwarts.
bron wikipedia
